Zazwyczaj w niedziele idę do jednego z mniejszych marketów niedaleko mojego miejsca zamieszkania. Zawsze zwlekam z tym do ostatnich godzin przed zamknięciem, czyli około piętnastej czy czternastej po południu. Wiecie czemu? W nadziei, że ludzi będzie mniej. Jest niedziela więc zakładam, że powinni oni siedzieć po tłustym obiedzie z fastfooda na kanapie i odkładać w ten sposób tłuszcz do swoich tyłków. W domach. Na kanapie. Nie biegając przed zamknięciem sklepu jego uliczkami.

     Co więc robią w niedzielne popołudnie? Właśnie jak na złość - właśnie mi - idą do marketu, żeby mi po uprzykrzać życie. I tak moje niedzielne zakupy opiewające na raptem pięć rzeczy zajmują mi około poł godziny, stają się wyścigiem szczurów lub co nawet zabawne przygodówką z przeszkodami.



     Najpierw stoją w przy wózkach jak mróweczki w tą i z powrotem odkładają i biorą. Jest późno i spieszy im się przed zamknięciem więc cię nie przepuszczą. Gdyby mogli wręcz wypchnęliby cię z stamtąd żeby tylko być pierwsi. Później urządzają sobie pogaduszki i blokują wejście! Hallo! Ja tu stoję i chcę się dostać do środka.

Ok jak już się wreszcie dostane do tego przedsionka nie ma możliwości bym poszła dalej. Dlaczego? Bo mimo moich szczerych chęci i mojej szczupłej sylwetki nie ma dla mnie tam miejsca. Są jak wróg atakujący z prawej i lewej i do tego nie dość, że postawni to jeszcze zabrali ze sobą armię małych żołnierzy, którzy dodatkowo biegają i zajmują miejsce!

     Kto jest tak pomysłowym rodzicem by na szybkie zakupy w ostatniej chwili zabierać bandę wołaczy o wszystko co zobaczą? Czy wiecie ile zaoszczędzilibyście czasu zostawiając je w domu z jednym z  rodziców, w aucie z ojcem, u babci czy nawet podrzucili na godzinę sąsiadce ? Damn, przestańcie być takimi egoistami i pomyślcie trochę o innych ludziach, którzy też robią zakupy.
Wtedy przydaje się manewr wycofania. Oznacza to tyle, że szukam mniej zatłoczonych uliczek, w których być może znajdę coś fajnego i dopiero za jakiś czas wracam po to co początkowo zamierzałam wziąć z innego miejsca.


      Niedziela to też  w marketach czas porządkowania. Wszyscy pracownicy nie obecni w kasie, wykładają nowy towar wielkimi paleciakami, zabierają zbędny na magazyn lub przenoszą w inne miejsce. To też super zabawa, bo przecież przed sobą mam już chmarę ludzi z dziećmi. Jeszcze pracowników mi brakuje. Tak więc teraz by dostać się gdziekolwiek powinnam być cienka jak kluska od spaghetti i po prostu robić slalom między kolesiem, który przewozi towar w wielkiej klatce z towarem, a między panią w rozmiarze XL z panem w rozmiarze XXL i ich trójką dzieci. Przed nimi jest jeszcze matka z ojcem i wózkiem dziecięcym, a obok dwóch starszych panów z koszykami. Nie wiem jak wy, ale kiedy wchodzę do marketów przytłoczonych ludźmi z miejsca dostaję klaustrofobii!


     Tak więc podsumowując, kiedy wreszcie uda mi się kupić wszystko z mojej krótkiej listy zakupów i dotrzeć do kasy, czuję jakbym dotarła do ziemi obiecanej. Po tych wszystkich zszarpanych nerwach, manewrach wycofywania się wracania do punktu wyjścia. Widok kasjerki jest najprzyjemniejszym co mnie spotyka w tym markecie. Nawet jeśli nieszczerze ona życzy mi miłego dnia - nie obchodzi mnie to, bo to najmilsze co mi się tu przytrafiło.

Dajcie znać czy wy też macie zakupową klaustrofobie. No i miłych zakupów... w niedzielę:)