Na cały miesiąc miałam rozplanowaną listę postów, które chciałam opublikować. Jednak życie pisze swoje scenariusze, inspiruje mnie co róż. Ale prawda jest taka, że narzuciłam sobie przypadkowe tematy ( oczywiście kiedyś na pewno je poruszę), które są dosyć ciężkie do opisania i potrzebują nieco więcej czasu na przygotowanie.

      Ten post zainspirowany jest jednym z moich ratunkowych tematów na posty. Swoją drogą muszę Wam przyznać, że prowadząc bloga i chcąc robić to systematycznie, warto taką listę awaryjną posiadać w razie braku weny lub po prostu kiedy nie czujecie, że to odpowiedni czas na coś z listy waszych pomysłów!

Dzisiaj zmieszam się z błotem? No, nie do końca. Wytknę jednak sobie swoje słabości. Rzeczy, które chciałabym robić lepiej, ale z jakichś przyczyn nie robię. Może zmotywuje mnie to do pracy nad tymi rzeczami? Może i zmotywuje Was i na to liczę!

Na pewno każdy z Was ma takie rzeczy, pasje, słabości czy punkty, w których wypada blado. A prawda jest taka, że chciałby lepiej i patrząc na innych ludzi, którzy to mają i robią lepiej, też byśmy chcieli. Z jakichś powodów jednak coś nam nie idzie. Nie czujemy się, nie odczuwamy potrzeby polepszania swojej wiedzy w rożnych dziedzinach. Dlaczego tak się dzieje, a jednak chcielibyśmy? Dlaczego choć chcemy, to nic z tym nie robimy?  Dzisiaj postaram się to rozgryźć. Ale na początek w czym ja chciałabym być lepsza, ale nie jestem?

1. Fotografia - blogowanie wiąże się z robieniem fotografii. Oczywiście nikt nie mówi, że zaraz musisz zostawać profesjonalistą. Jednak chciałoby się te zdjęcia robić w dobrej jakości, z dobrego profilu i łapać jak najlepsze ujęcia. Ja niestety jestem w tym gówniana! I to dosłownie. Ilekroć znajomi proszą mnie o zrobienie zdjęcia grupowego czy innego czuje niepewność. Po fakcie zawsze podkreślam "Takie sobie, ale może będą Ci się podobać!" - na serio! Nie znam się na tym i po prostu jakoś nie czuje, że to moja dziedzina.

Czy jakoś próbuje się z tym uporać? Tak! Korzystam z rad jakie otrzymuje od ludzi, którzy się tym zajmują. Są to blogerzy fotografowie, porady wyrwane z artykułów w gazetach czy na blogach. Sama też szukam informacji o tym jak można polepszyć jakość zdjęć jeśli jesteś amatorem! Serio, to na prawdę mi pomaga. Jednak czy chcę to robić aż tak doskonale? Pewnie gdyby nie blog, nawet bym nie próbowała.

Kiedy tu przyjechałam przyszedł taki moment, że zaczęłam po angielsku pisać maile. Głównie w sprawie wynajmu mieszkania. Również kiedy korzystałam z aukcji internetowych i pisałam wiadomości do sprzedawców. Oczywiście miałam polskiego laptopa z polską klawiaturą.

Samo pisanie po angielsku nie jest trudne, ale bardziej chodziło mi o estetykę moich wiadomości. Po jakimś czasie natknęłam się na reklamę programu, który sprawdza i poprawia angielską pisownię. To było to! Musiałam tego spróbować. Programem tym był Grammarly. To program, który poprawia gramatykę, czasy, interpunkcję itp. Zaznacza Wam błędy, a po kliknięciu na nie sugeruje wam poprawną ich pisownie. Ale to nie tylko sugestie. Są to też wskazówki i informacje na temat danej pisowni wyrazów i kiedy ją stosujemy. Dzięki temu jesteście w stanie poprawić swoje maile, prace w języku angielskim w łatwy sposób.

      Dzisiejszy post to nie będą porady na temat Anglii czy życia ( choć może trochę?). Tym razem będzie trochę refleksyjnie. Temat jak już w tytule możecie dostrzec dotyczyć będzie pieniędzy.


Jak wiemy wszyscy to wokół nich kręci się świat. Bez nich nic nie kupimy, nie będziemy mieli gdzie mieszkać, z czego żyć, co jeść. I pewnie około 95%  z Was o nich myśli albo myślało chociaż 5 razy w ciągu dzisiejszego dnia. Za nimi gonimy i to po nie chcemy sięgać jak najszybciej oraz w jak największych ilościach. Niestety na to trzeba ciężko zapracować, choć są tacy, którym przychodzą one łatwo.

Chciałam powiedzieć, że dla mnie one też kiedyś były najważniejsze. Potrzebowałam ich by opłacić rachunki, długi, kupować żywność i chemię. Również ubrania, rzeczy użytku codziennego, inwestowałam też w moje pasje. Oczywiście nadal ich w tych celach potrzebuje - przecież nie będę was kłamać, że nie.

 Okej!
     Dzisiejszy post jest nieco powielony. Wiem, że wielu z Was już wypowiadało się na ten temat. Napiszę o tym więc krótko. Bez zbędnego rozpisywania się. Myślę, że ten temat jednak jest niewyczerpany i warto o nim wspominać od czasu do czasu, dlatego będę następna w kolejce.

     Ostatnio nie mam tyle czasu na prowadzenie bloga, ale również jakoś wszystko co napiszę wydaje mi się bez sensu. Ale nie, nie będę pisać o tym jak znaleźć inspirację ( choć może to byłby dobry pomysł). Na swoim starym blogu byłam strasznie zdesperowana w jakimś tam momencie. Pragnęłam więcej czytelników, więcej komentarzy, więcej obserwatorów. Ogółem chciałam, żeby dużo się wokół mojego bloga działo. Nie było to spowodowane jakimś tam konkretnym parciem na szkło. Po prostu uważałam, że na to zasługuję, bo przecież prowadzę go od tak dawna i włożyłam w niego sporo pracy. Po raz pierwszy tworzyłam sama nagłówek, zajęłam się oprawą graficzną, robiłam DIY, pisałam miliony komentarzy na innych blogach, ale wiele z nich było bez odpowiedzi. Czyli jakby poświęcałam czas na coś, co mi się nie zwracało. Popadłam w jakiś taki dziwny kompleks więcej i więcej. Zaczęłam wtedy myśleć, że może na początek ( choć ja działałam już kilka lat) warto by było jednak pobawić się w zło konieczne czyli obserwacje za obserwacje i komentarze za komentarze!

Znacie to. Chodzi o to, żeby oddać komentarz na blogu blogera za komentarz pozostawiony u nas. To samo było z obserwacjami. I przyznam się, że to trwało u mnie dosłownie moment. Jednak szybko się ocknęłam. Uznałam, że nie zależy mi na ilości. Zanim zaczniecie się bawić w takie coś zadajcie sobie 3 pytania: